Een avontuur zoals hetgene dat ik hier een jaar lang uit de doeken heb gedaan verdient een deftige eindnoot. Met deze vijftigste blog sluit ik het erasmushoofdstuk en daarmee ook deze blog af. Met dank aan u allemaal die nieuwsgierig bleef terugkomen om te kijken of hier iets nieuws stond neergepend en die dan ook de tijd nam om het even te lezen.
Na net een week terug op Belgische bodem denk ik niet dat al helemaal kan ingeschat worden wat dat verblijfje in Madrid nu precies voor mij heeft betekend. Als mensen me vragen hoe het was, daar in het zuiden, probeer ik steeds een zo overtuigend mogelijk "heel goed" te antwoorden. Want dat was het ook. Ik heb ervan genoten, van elke episode die dit lange verhaal met zich heeft meegebracht. Van het zoeken en wroeten in het begin tot en met het heerlijke gevoel van thuiszijn in die andere cultuur. Van het rondhangen met erasmussers, het verbroederen met Spanjaarden, het rondreizen, het les volgen in een andere taal. Als ik nu bedenk dat mijn vriendenkring tot voor tien maanden geleden enkel uit Vlaamstaligen bestond, sta ik nu versteld. Alsof Leuven voor mij toch steeds een beetje een eiland en tevens het centrum van mijn wereld was. Dat ligt dan nu wel even anders. Ik woonde samen met Argentijnen, ging op reis met een Griek en een Fin en een sporadische Italiaan, verkende de stad met een Canadees, ging op café met Duitsers, zat in de les met Françaises, sloeg een babbel met een Australiër, ging joggen met een Portugees en ging op zwier met Spanjaarden. En steeds weer was het plezant.
Ik zal er nog meer dan eens aan terugdenken, aan alle vrienden die ik er maakte en die nu weeral overal verspreid in Europa wonen. Misschien gaat dat dan af en toe gepaard gaan met een vleugje nostalgie, wie weet. Gelukkig ga ik Spanje met haar sympathieke inwoners niet meteen te hard moeten missen: er zijn al plannen om terug naar ginder af te reizen. Een nieuw stukje wereld ontdekt, zo zou je heel dit avontuur misschien nog het beste kunnen samenvatten. Een stukje waarvan je weet dat je het er altijd wel best naar je zin zou kunnen hebben. Al is het ook fijn om terug thuis te zijn. De Belgische vrienden bleken uiterst opgezet om hun verloren telg warm te onthalen en dus werden ontvangstcomités op de luchthaven en verrassingsfeestjes voorzien, waarvoor trouwens dank.
Ya está. Het zit er op.
