Lieve mensen,
Fijn om hier en daar te horen waaien dat er toch wat mensen zijn die deze blog volgen. Als dank voor uw trouw en uw bewijs van interesse: een nieuw hoe-het-met-mij-gaat-verhaaltje!
Intussen is de universiteit hier een volle week bezig en dat is toch wel even wennen. De vakantie is gedaan, het is werken geblazen. En wel al echt. De proffen hier vinden het blijkbaar leuk om taakjes te geven, zodat ik tegen volgende week al een mini-essaytje moet schrijven over Colombus. (in het Spaans is dat Colón) Opdracht: "Ga naar de Plaza de Colón en beschrijf wat je daar ziet." Dus ik zondagmiddag hop de metro in hop naar het bewuste plein. Ik voelde me weer eventjes helemaal toerist! Daar zo te staan in de zon, met pen en papier in de aanslag, oude monumenten uit het verleden bestuderend... Leuker dan de taken die we in Leuven moesten doen, dat staat vast! Naast mooie monumenten is de Plaza de Colón ook bekend om zijn skaterpopulatie. Terwijl ik daar dan mijn best stond te doen om een goede studente te zijn, voelde een van die Spaanse chicos zich blijkbaar geroepen om te stoppen met zijn skaterkunstjes en te vragen om mij te komen helpen. Vriendelijke jongens, die Spanjaarden. Naast deze originele en lichtjes amusante opdracht is het unief-leven hier helaas niet zo rooskleurig. Les volgen in het Spaans is niet zo'n lachertje, zo is reeds gebleken. Hopelijk maak ik snel Spaanse vrienden (of vriendinnen natuurlijk. hoewel...) zodat ik eens nota's kan lenen!
De proffen zijn tot nu toe wel oké maar vooral ook heel bijzonder. Zo is er een exemplaar dat hoorde toen ik uit Leuven kwam, spontaan begon te orakelen over de Belgische chocolade! Een ander exemplaar riep luidkeels voor de hele aula "Ah! Leuven!" (hij zei het zo, en niet in het Spaans, geloof me op mijn woord!) "Mei '68!" Menig Spaans student keek me wat bevreemdend aan toen ik de prof bevestigend toeknikte. Ach wat. Misschien heb ik wel niet zoveel vrienden nodig. Als de proffen mij maar tof vinden!
Gelukkig is er naast de universitaire hersenactiviteit ook nog plaats voor ontspanning. Gisteren bezocht ik het Prado (gratis op zondag!) en daarna was er tijd om gezellig onderuit te zakken in het Parque del Retiro. Daar is het op zondag echt supergezellig. Roffelende djembé-mensen en een handvol circusartiesten oefenen er dan hun kunnen. Lichte heimwee naar het Leuvense stadspark overviel me even... Tot het tot mij doordrong dat het 7 oktober was. Herfst dus. In Leuven zou er dan geen sprake meer zijn van tot 's avonds laat in de schemer in het park te zitten. En weg was de heimwee, lang leve Madrid! Het is hier dus terug erg mooi weer. Nadat ik vorige week eventjes vreesde dat de zomer definitief zijn biezen had gepakt, is hij nu weer terug. Deze week maken twee dakterras-feestjes hun opwachting. Iemand jaloers?
Bij een volgende gelegenheid en een iets stabielere internetverbinding zal ik nog eens proberen om nog wat foto's op deze blog te zwieren. Internet is iets raar in Spanje... Ze schijnen hier niet te weten dat dat iets is dat er "altijd" zou moeten zijn en niet zo eens om het uur en dan weer niet. Zucht.
was getekend,
Uw Spaanse dienaar
Fijn om hier en daar te horen waaien dat er toch wat mensen zijn die deze blog volgen. Als dank voor uw trouw en uw bewijs van interesse: een nieuw hoe-het-met-mij-gaat-verhaaltje!
Intussen is de universiteit hier een volle week bezig en dat is toch wel even wennen. De vakantie is gedaan, het is werken geblazen. En wel al echt. De proffen hier vinden het blijkbaar leuk om taakjes te geven, zodat ik tegen volgende week al een mini-essaytje moet schrijven over Colombus. (in het Spaans is dat Colón) Opdracht: "Ga naar de Plaza de Colón en beschrijf wat je daar ziet." Dus ik zondagmiddag hop de metro in hop naar het bewuste plein. Ik voelde me weer eventjes helemaal toerist! Daar zo te staan in de zon, met pen en papier in de aanslag, oude monumenten uit het verleden bestuderend... Leuker dan de taken die we in Leuven moesten doen, dat staat vast! Naast mooie monumenten is de Plaza de Colón ook bekend om zijn skaterpopulatie. Terwijl ik daar dan mijn best stond te doen om een goede studente te zijn, voelde een van die Spaanse chicos zich blijkbaar geroepen om te stoppen met zijn skaterkunstjes en te vragen om mij te komen helpen. Vriendelijke jongens, die Spanjaarden. Naast deze originele en lichtjes amusante opdracht is het unief-leven hier helaas niet zo rooskleurig. Les volgen in het Spaans is niet zo'n lachertje, zo is reeds gebleken. Hopelijk maak ik snel Spaanse vrienden (of vriendinnen natuurlijk. hoewel...) zodat ik eens nota's kan lenen!
De proffen zijn tot nu toe wel oké maar vooral ook heel bijzonder. Zo is er een exemplaar dat hoorde toen ik uit Leuven kwam, spontaan begon te orakelen over de Belgische chocolade! Een ander exemplaar riep luidkeels voor de hele aula "Ah! Leuven!" (hij zei het zo, en niet in het Spaans, geloof me op mijn woord!) "Mei '68!" Menig Spaans student keek me wat bevreemdend aan toen ik de prof bevestigend toeknikte. Ach wat. Misschien heb ik wel niet zoveel vrienden nodig. Als de proffen mij maar tof vinden!
Gelukkig is er naast de universitaire hersenactiviteit ook nog plaats voor ontspanning. Gisteren bezocht ik het Prado (gratis op zondag!) en daarna was er tijd om gezellig onderuit te zakken in het Parque del Retiro. Daar is het op zondag echt supergezellig. Roffelende djembé-mensen en een handvol circusartiesten oefenen er dan hun kunnen. Lichte heimwee naar het Leuvense stadspark overviel me even... Tot het tot mij doordrong dat het 7 oktober was. Herfst dus. In Leuven zou er dan geen sprake meer zijn van tot 's avonds laat in de schemer in het park te zitten. En weg was de heimwee, lang leve Madrid! Het is hier dus terug erg mooi weer. Nadat ik vorige week eventjes vreesde dat de zomer definitief zijn biezen had gepakt, is hij nu weer terug. Deze week maken twee dakterras-feestjes hun opwachting. Iemand jaloers?
Bij een volgende gelegenheid en een iets stabielere internetverbinding zal ik nog eens proberen om nog wat foto's op deze blog te zwieren. Internet is iets raar in Spanje... Ze schijnen hier niet te weten dat dat iets is dat er "altijd" zou moeten zijn en niet zo eens om het uur en dan weer niet. Zucht.
was getekend,
Uw Spaanse dienaar
1 opmerking:
Hey Herlindeke!
Leuk om zo je blogs te lezen! Ik ga zeker af en toe blijven langskomen! Amuseer je daar nog! En ik kijk uit naar je fotokes!
Groetjes!
Ellen
Een reactie posten