Het is zover, de herfst is officieel in 't land. Of noem het de winter. Het is ineens veel kouder geworden, gisteren regende het de hele dag en ook vandaag is de Gran Via bezaaid met wandelende paraplu's en daaronder een stel benen. Die benen vaak getooid met een paar felgekleurde regenlaarzen met leuk motiefje. Ze behouden hun stijl, die Madrilenen, weer of geen weer. De temperatuursdaling word ik hier het meest gewaar in de aula's, waar het zo mogelijk nog kouder is dan buiten! Iedereen zit er ingepakt in jas en sjaal (ook deze meestal zeer stijlvol gedrapeerd), ook de professoren. Eén van deze exemplaren kon het zelfs niet laten om zich voor de hele aula te beklagen dat ze zelf niet naar wc dierf gaan omdat ze bang was dat haar billen er zouden afvriezen. Dat was misschien een beetje overdreven maar toch, het is er dus koud. Vertelde ik al dat de Spaanse studenten van het geëngageerde soort zijn? Bij deze. Ik hoorde dat een aantal studenten al het initiatief namen tot het opstarten van een petitie om de verwarming in de aula's op te drijven. Ze krijgen mijn firma als ik ze tegenkom.
Los van de koelkast-temperaturen vallen er zoals steeds een hoop andere dingen te beleven in de Madrileense leslokalen... Zo zat ik gisteren bijvoorbeeld te gieren tijdens Historia de los paises Afroasiaticos waar de prof ons de geschiedenis van Zuid-Afrika uit de doeken deed. Als je ooit de kans hebt om een Spanjaard te horen berichten over "De Grote Trek" en plaatsen als Transvaal of Bloemfontein, laat die kans dan niet liggen. Ik kan hier helaas niet neerschrijven hoe hilarisch de uitspraak van mijn prof was maar het was de moeite. Helaas zag niemand anders van de studenten er de humor van in. Vandaag dan kwam ik in een andere les een meisje tegen uit Brussel, die vertelde dat ze eerder in Florida en Curaçao had gewoond. Aangezien het tweede in een ver verleden nog een Nederlandse kolonie is geweest, had ze er zelfs een beetje Nederlands geleerd. Ik vroeg haar wat ze nog had onthouden, waarop ze begon te zingen "Papegaai is ziek en hij moet sterven. Maak hem appelmoes al van conserven, voor onze gaai, voor onze gaai...." Ik wist niet wat ik hoorde! Of ik dat liedje kende? Uiteraard, het was one of my old time favorites toen ik nog een klein Herlindeke was! Bleek dat dat meisje al jaren rondliep met dat liedje zonder te weten wat het eigenlijk betekende. Ik heb daarop haar dag goedegemaakt door de inhoud van het liedje naar het Frans te vertalen. Papegaai is ziek, een hit uit Curaçao. Wie had dat ooit gedacht.
Met de uitbeiding van mijn interculturele contacten-bestand gaat het voorts overigens goed. Dit weekend was ik op een kotfeestje waar ik meer Finnen bij elkaar heb gezien dan ooit tevoren en tevens de eerste Deense van dit Erasmus-jaar tegenkwam. Verder heb ik het bestand ook aangevuld met enkele Spanjaarden: ik ontmoette een reis-maatje, die blijkbaar altijd dezelfde bus neemt als ik. Haar naam is Marina maar los daarvan is ze wel leuk. En dan is er Manuel, de olijke Madrileen die in de les zo vaak het woord neemt als er over een tekst wordt gediscussieerd. Zonder ooit op voorhand iets te lezen, zo ontdekte ik vandaag. Hij luistert aandacht naar wat de rest zegt, poneert een stelling en laat dan de anderen daarover discussiëren. Ik was al beginnen overwegen om deze truuk ook op mijn mondelinge examens toe te passen, als dat hier blijkbaar toch zo makelijk is. Een stelling poneren en de prof erover laten filosoferen. Dan bedacht ik dat alle examens hier schriftelijk zijn en dat ik dus gewoon zal moeten studeren. Que lástima! Voor het zover is - en dat is nog lang, we hebben hier nog een dikke twee maanden les - zijn er gelukkig nog... de reizen doorheen het Spaanse land! Dit weekend wordt het Granada, waar het warm en mooi is. Vrijdag vertrekken we met een auto vol Erasmussers om maandagavond moe maar waarschijlijk een prachtige ervaring rijker terug te keren.
Ik groet u op deze heuglijke 20e november, de dag dat Franco 32 jaar dood was,
Herlinde.
Los van de koelkast-temperaturen vallen er zoals steeds een hoop andere dingen te beleven in de Madrileense leslokalen... Zo zat ik gisteren bijvoorbeeld te gieren tijdens Historia de los paises Afroasiaticos waar de prof ons de geschiedenis van Zuid-Afrika uit de doeken deed. Als je ooit de kans hebt om een Spanjaard te horen berichten over "De Grote Trek" en plaatsen als Transvaal of Bloemfontein, laat die kans dan niet liggen. Ik kan hier helaas niet neerschrijven hoe hilarisch de uitspraak van mijn prof was maar het was de moeite. Helaas zag niemand anders van de studenten er de humor van in. Vandaag dan kwam ik in een andere les een meisje tegen uit Brussel, die vertelde dat ze eerder in Florida en Curaçao had gewoond. Aangezien het tweede in een ver verleden nog een Nederlandse kolonie is geweest, had ze er zelfs een beetje Nederlands geleerd. Ik vroeg haar wat ze nog had onthouden, waarop ze begon te zingen "Papegaai is ziek en hij moet sterven. Maak hem appelmoes al van conserven, voor onze gaai, voor onze gaai...." Ik wist niet wat ik hoorde! Of ik dat liedje kende? Uiteraard, het was one of my old time favorites toen ik nog een klein Herlindeke was! Bleek dat dat meisje al jaren rondliep met dat liedje zonder te weten wat het eigenlijk betekende. Ik heb daarop haar dag goedegemaakt door de inhoud van het liedje naar het Frans te vertalen. Papegaai is ziek, een hit uit Curaçao. Wie had dat ooit gedacht.
Met de uitbeiding van mijn interculturele contacten-bestand gaat het voorts overigens goed. Dit weekend was ik op een kotfeestje waar ik meer Finnen bij elkaar heb gezien dan ooit tevoren en tevens de eerste Deense van dit Erasmus-jaar tegenkwam. Verder heb ik het bestand ook aangevuld met enkele Spanjaarden: ik ontmoette een reis-maatje, die blijkbaar altijd dezelfde bus neemt als ik. Haar naam is Marina maar los daarvan is ze wel leuk. En dan is er Manuel, de olijke Madrileen die in de les zo vaak het woord neemt als er over een tekst wordt gediscussieerd. Zonder ooit op voorhand iets te lezen, zo ontdekte ik vandaag. Hij luistert aandacht naar wat de rest zegt, poneert een stelling en laat dan de anderen daarover discussiëren. Ik was al beginnen overwegen om deze truuk ook op mijn mondelinge examens toe te passen, als dat hier blijkbaar toch zo makelijk is. Een stelling poneren en de prof erover laten filosoferen. Dan bedacht ik dat alle examens hier schriftelijk zijn en dat ik dus gewoon zal moeten studeren. Que lástima! Voor het zover is - en dat is nog lang, we hebben hier nog een dikke twee maanden les - zijn er gelukkig nog... de reizen doorheen het Spaanse land! Dit weekend wordt het Granada, waar het warm en mooi is. Vrijdag vertrekken we met een auto vol Erasmussers om maandagavond moe maar waarschijlijk een prachtige ervaring rijker terug te keren.
Ik groet u op deze heuglijke 20e november, de dag dat Franco 32 jaar dood was,
Herlinde.
1 opmerking:
Herlinde!
merci voor je reactie op mijn blog. Gelukswensen komen nooit te laat hoor!
Enne, ik ga zeker blijven bloggen in amerika, granada, overal-a...
Zeg, jij bent dan waarschijnlijk net terug uit granada. Ge-wel-dig! En ook wel spijtig, dat je er niet pas naartoe zou reisen als ik er ga zijn. Over een dikke 6 maanden. Als alles goed is, dan ben ik daar van 19 tot 31 mei. Misschien een ideaal moment om die trip nog eens over te doen, zo net voor de examens: het weekendje van 23-25 mei bijvoorbeeld ;-) Ge zijt alleszins welkom hé! En anders: wanneer denk jij terug te komen? HOpelijk voor 28 juni, want dan is het mijn trouwfeest, en je bent alvast uitgenodigd hoor!!
Mijn opvolger op koning kevin, dat wordt dus een stevig meneertje, Simon. Het was dit weekend kavo-WE, en hij was er al bij. Heel fijn. Als ik de kans krijg trek ik zeker eens een foto van hem, en dan weet je meteen hoe hij eruit ziet. Trouwens: kom jij met de kerstvakantie ook terug naar Belgie? En ben je er dan al op vrijdagavond 21 december? Ik doe dat een afscheidsdrink voor alle koning kevin-mensen: welkom welkom, meer dan welkom!! (En Simon gaat er dan ook zijn normaalgezien...).
Mevrouwtje, ik zou zeggen: schaf u ook zo'n stel prachtige bottekes aan. En bibber u niet te pletter in de aula's. Desnoods moeten jullie ministeries gaan bestormen, zou k zeggen. Want het recht op warmte, dat zou een universeel recht moeten zijn!! ;-)
Heel veel liefs,
Tine
Een reactie posten