2 mei 2008

2 mei

Dit weekend is het één en al cultuur wat de klok slaat. Gisteren ging ik met mijn splinternieuwe spaanse vrienden naar een theatervoorstelling van 'Compañía la Tristura', een toneelgroep uit het alternatieve circuit van Madrid. In een klein zaaltje werd het publiek door twee jonge meiden getrakteerd op een sterk staaltje toneelkunst met straffe mono/dialogen. Ik dacht op voorhand dat het lastig zou worden om wat te kunnen volgen maar de trots haalde het van de onzekerheid toen ik merkte dat ik wel degelijk alles kon verstaan. Als een gelukkig mens verliet ik de zaal.

En vandaag is het hier feest. Het is exact tweehonderd jaar geleden dat de Madrileense bevolking op 2 mei 1808 in opstand kwam tegen de Franse overheersing van Napoleon. Uitgebreid in beeld gebracht door Francisco de Goya en start van de Spaanse onafhankelijkheidsoorlog die uiteindelijk tot 1814 zou duren. Zoveel jaren na de feiten zijn de Madrilenen nog altijd even trots op hun moedige heldenrol van toen, vandaar ook de uitgebreide festiviteiten. Vandaag zijn er overal in de stad optedens, shows en spectacels waar de gevechten tegen de Fransen worden nagespeeld. Misschien ga ik straks wel eens tot daar. Als de geschiedenis zich afspeelt op een steenworp van je voordeur, heb je geen reden om thuis te blijven, zo zeg ik altijd maar. U hoort het wel als het de moeite was.


Geen opmerkingen: