Ik weet niet of ik deze blog moet inzetten met een luide vreugdekreet omwille van het eindelijk voorbij zijn van mijn examens of met veel awoe-geroep omdat het nieuwe semester intussen ook alweer begonnen is. Een weekendje vrijaf is al wat ze de studenten hier gunnen maar ik heb er wel op en top van genoten. Zaterdag deed ik dat in het park, liggend in de zon, lezend in een pas aangeschafte reisgids over Marokko, waar ik als mij exact over een maand ga bevinden. Jochei! Voor zondag had ik samen met Romy en Imo, twee Duitse mädchen, een ontdekkingstocht door Madrid op touw gezet. Doel? Naar plaatsen gaan die we daarvoor nog niet kenden en dingen doen die we daarvoor nog niet hadden gedaan. Toerist in eigen stad dus. Het resultaat mocht er best wezen. We klommen op standbeelden op Plaza de España, ontdekten Madrid haar eigenste (zij het in iets modernere versie) torens van Pisa en ontdekten een prachtige buurt die ik daarvoor nog nooit had gezien. La Latina, één van de oudste delen van Madrid, waar de moorse bevolking altijd heeft gewoond. Een wirwar van kleine straatjes, met hier en daar een arabisch geïnspireerde tuin en - de leukste ontdekking van allemaal - heerlijk barretjes die nu al tot mijn favorieten behoren en waar ik zeker nog vaak ga teruggaan. Wat is het leven mooi!
Dat dacht ik tenminste tot ik vanmorgen op een ontiegelijk vroeg uur - naar Spaanse normen toch - mijn bed uitmoest om de universitaire draad weer op te pikken. Universiteit alsof ze nooit was weggeweest (en eigenlijk is dat ook wel zo). Het semester heeft heel veel Zuid - en Midden - Amerika in petto. En ook veel werk, zo werd vandaag al duidelijk. Op die ene professor na die toen hij hoorde dat ik uit België kom en Vlaams ben vroeg of ik dan tot "het machtige deel van het land" behoorde, gaven alle professoren meteen te kennen wat ze van ons verwachten dit semester. Deze mevrouw hier moet in Madrid iemand zien te vinden die uit México of Guatemala komt, liefst zelfs een indigena, en daar dan een interview van afnemen. Euhm? Een onderzoek doen naar wat precies het aandeel van Madrid is in in de ontwikkelingssamenwerking. Huh? En een presentatie geven voor al mijn medestudenten over spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen in Midden-Amerika. Het is niet meteen de angst voor het grote publiek die mij parten speelt: waar het gemiddeld aantal mede-aula-genoten in het vorige semester nog pakweg een dertigtal betrof lijkt dat nu te zijn teruggelopen naar gemiddeld tien studenten. Ik ben alleen een beetje bang dat ik hier mijn vrijheid in rook zal zien opgaan. Hallo? Krijg ik alsjeblief nog een beetje tijd om op reis te gaan en bezoek te ontvangen? Yo soy erasmus! Mijn leeromgeving lijkt het soms een beetje te vergeten.
Dat dacht ik tenminste tot ik vanmorgen op een ontiegelijk vroeg uur - naar Spaanse normen toch - mijn bed uitmoest om de universitaire draad weer op te pikken. Universiteit alsof ze nooit was weggeweest (en eigenlijk is dat ook wel zo). Het semester heeft heel veel Zuid - en Midden - Amerika in petto. En ook veel werk, zo werd vandaag al duidelijk. Op die ene professor na die toen hij hoorde dat ik uit België kom en Vlaams ben vroeg of ik dan tot "het machtige deel van het land" behoorde, gaven alle professoren meteen te kennen wat ze van ons verwachten dit semester. Deze mevrouw hier moet in Madrid iemand zien te vinden die uit México of Guatemala komt, liefst zelfs een indigena, en daar dan een interview van afnemen. Euhm? Een onderzoek doen naar wat precies het aandeel van Madrid is in in de ontwikkelingssamenwerking. Huh? En een presentatie geven voor al mijn medestudenten over spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen in Midden-Amerika. Het is niet meteen de angst voor het grote publiek die mij parten speelt: waar het gemiddeld aantal mede-aula-genoten in het vorige semester nog pakweg een dertigtal betrof lijkt dat nu te zijn teruggelopen naar gemiddeld tien studenten. Ik ben alleen een beetje bang dat ik hier mijn vrijheid in rook zal zien opgaan. Hallo? Krijg ik alsjeblief nog een beetje tijd om op reis te gaan en bezoek te ontvangen? Yo soy erasmus! Mijn leeromgeving lijkt het soms een beetje te vergeten.
La Latina
Romy die niet meer van het standbeeld geraakt
(en ik die dat grappig vind)
Zapatero
Heerlijk cafeeke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten